25 november 2010

Regelzucht, het oude werken
Al decennia lang zucht Nederland onder de regeldruk van de overheid. Regels die gebaseerd zijn op onder andere parij-idealogie, en de werkwijzen welke zijn ontstaan door de industriele revolutie. Regels die er voor moeten zorgen dat de BV Nederland voldoet aan de verwachtingen van de regeringspartijen. Uiteraard om een leefbaar klimaat te regelen, en niet onbelangrijk om ook de staats-financien op orde te houden.

Meerdere kabinetten hebben aangegeven daaraan wat te willen doen omdat er klaarblijkelijk wordt ingezien dat deze regelzucht leidt tot bureaucratie, in-efficiency en veel weerstand vanuit de maatschappij. Het gevolg is….meer regels… meer regels om regeldruk te verminderen…

De overheid is nu druk bezig om de regels aan te scherpen omtrent het koopzondagen beleid. Alle mooie argumenten te spijt, lijkt het er sterk op dat deze regel gefundeerd is op een oeroude partij-idealogie van de gereformeerde partijen. Het zittende kabinet haast zich om aan te geven dat het past binnen de afspraken van het akkoord (de kleine ondernemer heeft ook recht op vrije dagen), waarbij tevens wordt aangegeven dat het een handreiking is naar de gereformeerde partijen, om zo een meerderheid te verwerven.

…en vervolgens vindt de politiek het opmerkelijk dat er meer en meer ‘zwevende kiezers’ zijn…

Het is de vraag wat de politiek wilt bereiken met dit voorbeeldgedrag. Onze wereld ontwikkelt zich in een hoog tempo. Mede door deze ontwikkelingen zijn kiezers sneller en beter geinformeerd. Kiezers vormen ook beter een mening doordat er op verschillende georganiseerde sociale media vele onderwerpen worden besproken, sociale media die bestaan doordat de ‘crowd’ zichzelf organiseert, met een minimum aan (gedrags)regels.

Organiseren, Het Nieuwe Werken
Het Nieuwe Werken, zo wordt beweerd, valt of staat met het loslaten van oude regels, en het organiseren van nieuwe vormen en manieren van omgaan en samenwerken met elkaar. Het gaat om de output, en niet de aanwezigheid op een kantoor. Minder regels, meer organiseren…

De regel wordt dus ondergeschikt aan het organiseren en aan de organisatie. Een belangrijkere basis waarover veel wordt gesproken is vertrouwen, vrijheid en verantwoordelijkheid.

De kiezer wil serieus genomen worden. Past daarbij het neurotische gedrag om de regel ‘zondagsrust’ koste wat kost te belijden? Het is mijn stellige overtuiging dat de ondernemers dit prima zelf kunnen organiseren of ze wel of niet op zondag open willen en of kunnen zijn, los van de werkgelegenheid en economische kansen die daarbij mogelijk zijn. Ik heb er ook alle respect en begrip voor dat er groepen mensen (en ondernemers) zijn die het belangrijk vinden om op zondag vrij te zijn, los van welke overtuiging dan ook.

Wanneer wij willen dat mensen gemotiveerd en geinspireerd raken, dan is het de vraag of de beste methodiek is om dat te doen door keiharde regels te stellen. Mijn ervaring leert dat het stellen van regels direct weerstand oproept, waarbij mensen direct de grenzen van de regel gaan opzoeken (ouders herkennen dit gedrag ongetwijfeld bij hun kinderen).

Mijn ervaring met ‘organiseren’ van werk en projecten zijn anders. Het haalt het beste in de mens naar boven.

Welk voorbeeld kan de politiek nemen aan Het Nieuwe Werken?